Jeśli masz psa rasy Shar-Pei, możesz się zastanawiać, jak wygląda jego język. To bardzo powszechne, że psy mlaskają, kiedy odczuwają ból. Oto kilka innych rzeczy, na które warto zwrócić uwagę u Shar-Pei. Jeśli nie jesteś pewien, jak wygląda język Twojego psa, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej. A jeśli masz jakieś pytania, nie wahaj się nas o nie zapytać.
Chiński shar-pei jest bardzo starą rasą, dlatego też powinieneś jak najwcześniej nauczyć go, jak zachowywać się w stosunku do Ciebie i innych psów. Ta starożytna rasa jest bardzo lojalna wobec swojej rodziny, ale bywa nieufna wobec obcych. Krótki, tępy pysk i niebiesko-czarny język pomagają w identyfikacji tej rasy. Podczas szkolenia należy być konsekwentnym i stanowczym. Jeśli nie ma cię w pobliżu, aby zdyscyplinować Shar-Pei, możesz chodzić na zajęcia dla szczeniąt lub zabierać go w miejsca publiczne. Pamiętaj, aby w miejscach publicznych zawsze trzymać psa na smyczy.
Jednym z najczęstszych objawów tej choroby skóry jest łojotok, czyli tłusta, oleista sierść. Choroba ta wpływa na wzrok psa, a nieleczona może prowadzić do ślepoty. Jeśli zauważysz, że język Twojego psa jest przebarwiony lub wzdęty, jak najszybciej udaj się do lekarza weterynarii. Ten stan skóry może być spowodowany kilkoma różnymi czynnikami, w tym alergiami lub osłabieniem układu odpornościowego.
Chiński Shar-Pei jest starożytnym psem bojowym, który pochodzi z Chin. Mimo że od tego czasu rozprzestrzenił się po całym świecie, chiński Shar-Pei jest nadal uważany za jedną z najrzadszych ras na świecie. W rzeczywistości chiński Shar-Pei był pierwotnie hodowany do pasterstwa, stróżowania i walki. Znany jest również z głębokich zmarszczek i niebiesko-czarnego języka. Jednak mimo wielu cech tej prastarej rasy, chiński Shar-Pei nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych, a jego popularność sięgnęła pierwszej dwudziestki.
Oprócz krótkiego, płaskiego nosa, Shar-Pei charakteryzuje się również dużą wrażliwością na ciepło. Rasa ta jest bardzo łatwa w utrzymaniu, ale wymaga szczotkowania raz lub dwa razy w tygodniu gumową szczotką lub rękawicą do pielęgnacji. Nie wymaga natomiast częstych kąpieli, ponieważ mogą one powodować podrażnienia skóry. Najlepiej jest też dzielić jego posiłki na dwie części.
Jak już wspomniano, chiński Shar-Pei został wyhodowany w Chinach około dwóch tysięcy lat temu i zyskał popularność jako pies bojowy. Jednak prawie wyginął, gdy Komunistyczna Partia Chin zaczęła nakładać podatki na psy i zakazała ich hodowli. Pod koniec lat 60. XX wieku chiński Shar-Pei był tak rzadki, że został uznany za najrzadszą rasę psów na świecie przez Księgę Rekordów Guinnessa.
Choroba zapalna jelit (IBD) u psów rasy Shar-Pei jest spowodowana nadaktywnością układu odpornościowego. Wyściółka jelit zostaje zaatakowana przez komórki układu odpornościowego, co utrudnia psu wchłanianie składników odżywczych. Objawy IBD obejmują przewlekłe wymioty i powiększenie brzucha. Jeśli zauważysz któryś z tych objawów u swojego Shar-Pei, możesz skonsultować się z lekarzem weterynarii. Jeśli podejrzewasz, że pies ma IBD, może on wymagać dożywotniego przyjmowania leków i specjalnej diety, aby utrzymać chorobę pod kontrolą.
Chociaż rodowód Shar-Pei nie jest znany, wizerunki tej rasy na chińskich wyrobach garncarskich sugerują, że pies mógł istnieć już w 206 r. p.n.e. Nazwa pochodzi od chińskiego słowa „Shih-Pei” oznaczającego „psa o piaskowym umaszczeniu” i odnosi się do koloru sierści. Początkowo Chińczycy hodowali Shar-Pei do wielozadaniowej pracy w gospodarstwie rolnym oraz do udziału w walkach psów. Ze względu na długą, kłującą sierść Shar-Pei był trudny do oswojenia.
Język shar-pei jest zwykle twardy i ciemny. Język dorosłego Shar-Pei czystej krwi jest niebiesko-czarny, ale czasem bywa lawendowy lub różowy w plamki. Jednolity różowy język u Shar-Pei jest uważany za poważną wadę. Po urodzeniu język psa jest różowy, ale powinien stać się czarny w wieku dwóch i pół miesiąca.
Podobne
Zostaw komentarz